Na nog geen kilometer besluiten we dat het zonnepaneel beter vast moet op de auto, het rammelt zodanig dat we er geen vertrouwen in hebben dat het nog lang blijft zitten. Het is alleen maar over het midden vastgeplakt aan de imperiaal, daardoo beweegt het bij ieder kuiltje in de weg. De mannen draaien het vaster en doen er dubbel plakband tussen, terwijl we bij een pittoresk watertje staan te kijken. Ze hebben daar nog even gezocht naar wat rubber.
Gek genoeg ziet Aaldert Jan terwijl hij rijdt een prachtige strook rubber liggen, gemaakt om tussen het dak en de dakdragers te klemmen. Even later vallen de stukken plakband naar beneden, een voor een. Dus wederom gestopt en het rubber bevestigd, nu is het goed en blijft goed.
We rijden over een oude brug, van spoorbielsen waar een groot deel van de spijkers al uitgerammeld zijn. Maar hij houdt het. Een oud afdak dat een shelter van een Old Linesman (Telegraafman) geweest moet zijn staat links op de Mc Donalds rivieroever.
We moeten een klein stuk over de bypass en passeren een parkeerplaats met Road Trains.
We rijden naar de Fruitbat Falls, we zijn er de eersten en duiken er spontaan even in. Heerlijk fris.
De volgende hindernis is Scrubby Creek, daar staat aardig wat water, komt tot aan de kortebroekspijpen van A.J. En dan trekt hij ze nog op ook. We gaan er door, de bodem is goed. Het water komt tot aan de deuren maar de autobodem blijft droog.
Dan nog een droge kreek en daar is de afslag naar onze campingplaats bij Elliot en Twin Falls. We hebben daar een plaats gereserveerd en zijn er mooi op tijd. Prachtige watervallen en heerlijk om te zwemmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten