Woensdag 19 augustus 2015 'ᕼIEᖇ ᗷEGOᑎᑎEᑎ OᑎᘔE ᑭᖇOᗷᒪEᗰEᑎ'

Schreef Kapitein Cook toen hij bij Cape Tribulation met de Endeavour, in 1770 op het koraalrif liep. Hij gaf de geografische kenmerken in dit gebied namen zoals 'Mount Misery' en 'Cape Sorrow'. 

Wij hadden onderweg geen problemen. Wel wilden we graag de Bloomfield track volgen en die is afgesloten. Dus gaan we langs de kust met mooie uitzichten en stranden. Geen probleem. Onderweg velden vol met suikerriet. Het is oogsttijd en de vrachtwagens en treinen rijden volop.

In de weinige weiden lopen mooie bruine of zwart koeien die grote oren hebben waar geen ontsierende gele plakkaten in zitten. Véél witte vogels waarvan we nog uit willen zoeken of het de kleine zilvereiger is of de witte Ibis. Ook een Weide vol met de combinatie van beide, De koe en de vogel. Mooi gezicht. De Cookaburra hebben we gehoord en gezien, en ook vele andere vogels met bijzonder kleuren. Er was een vogel met een kop als een duif en een lijf gekleurd als een papegaai. Zwevende roofvogels. Er staan ook steeds waarschuwingsborden voor overstekende Kasuaris (een 2m hoge loopvogel met een beenachtige kam op de kop) helaas kwam er geen tot nog toe. Misschien niet helaas want als die vogels van je schrikken kunnen ze je zo trappen dat je ribben breken. We zagen in een rivier mooie gevlekte  vissen die gek zijn op stukjes brood. De krokodillen die er volgens de waarschuwingsborden ook zijn hebben we nog niet gezien. Deze borden zijn er in het Engels en in het Duits, volgens Wim omdat de Duitser geen borden willen lezen die niet in de moedertaal geschreven zijn. En deze waarschuwing is redelijk belangrijk.....

De Daintree-river staken we over met het pont. De weg is tot hier (Cape Tribulation) nog steeds geasfalteerd, ze wordt hier en daar wel wat steiler en smaller. 

De camping ligt aan het palmenstrand, het rif schijnt niet ver weg te zijn. We hopen morgenvroeg een mooie zonsopkomst te zien, als we op tijd wakker worden......